In een reanimatie-situatie geldt: start onmiddellijk en laat 112 bellen (met vemelding van plaats, situatie en waar mogelijk ook gegevens van de getroffene).

– TENZIJ: er een vastgelegde wens tot niet reanimeren/ behandelen direct aantoonbaar is voor de hulpverleners

– TENZIJ: vooraf direct aantoonbaar bekend is of tijdens de acute situatie blijkt dat (doorgaan met) reanimatie  medisch gezien zinloos is (dus vastgesteld door een behandelend arts).

Als er zich bij u een situatie voordoet waarbij u gereanimeerd zou kunnen/ moeten worden waarbij dit medisch gezien niet bij voorbaat zinloos of ongewenst lijkt en uw wens(en) niet bekend zijn, zal men altijd reanimatie moeten starten.

U hebt altijd het RECHT NIET behandeld te willen worden, dus ook het RECHT NIET gereanimeerd te willen worden, alleen moet u dat duidelijk kenbaar maken bij uw partner en kinderen, huisarts, verzorgenden en verplegenden en moet  de waarnemend huisarts, doktersdienst, ambulance en eventuele behandelende specialisten hier ook over ingelicht worden; zo mogelijk via een duidelijk aanwezige verklaring of niet-reanimeerpenning.

U hebt altijd het RECHT aan te geven WEL gereanimeerd en behandeld te willen worden, maar de behandelend arts kan op medische gronden aangeven dat reanimatie of behandeling in uw situatie medisch zinloos/ ongewenst is, waarop er in voorkomende gevallen NIET gereanimeerd of behandeld wordt.

U hebt altijd het RECHT om terug te komen op uw eerdere besluit. [Alleen zal er niet gereanimeerd of behandeld worden als de behandelend arts[en] dat medisch zinloos of ongewenst acht(en)].

---

Kwaliteit: [L]even ? Reanimatie ? ↔ Doorbehandelen ?? ↔ Diagnostiek ??? 

Met toename van de kwetsbaarheid door hoge leeftijd of/ en complexe/ ernstige aandoeningen is het belangrijk om voor uzelf en met uw naasten u te bezinnen of u gereanimeerd of behandeld zou willen worden, of juist niet.  NB dit zou per situatie kunnen verschillen[bv in ziekenhuis of daarbuiten]!

Het is goed u te realiseren dat de kans op een geslaagde reanimatie zonder schadelijke gevolgen bij kwetsbare ouderen en kwetsbare zieken met verschillende aandoeningen tegelijk zeer beperkt is. Bij reanimatie wordt slechts in uitzonderlijke gevallen het leven van de betreffende oudere gered. En vaak verslechtert daarna de lichamelijke en geestelijke gezondheid waardoor de kwaliteit van leven afneemt.

Het is mogelijk confronterend, maar voor u en uw naasten en ook uw behandelaars zeer zinvol om hierover vroegtijdig te spreken in het kader van reanimatie, maar ook nog breder: wel of niet [door]behandelen, wat ook weer implicaties heeft voor de wenselijkheid van diagnostiek.